Tag

sztuka odpoczywania

Podróżowanie głębokie

Dbam o innych, dbając o siebie

Jak mądrze pomagać i świadomie odpoczywać, by starczyło sił i by nie stać się problemem dla innych?

Ważnym elementem podróżowania głębokiego jest świadomy relaks. Im większy chaos na zewnątrz, tym cenniejsza okazuje się umiejętność dobrego wypoczynku. Czasy, w których żyjemy, nieustannie przypominają nam, jak ważna jest „higiena emocjonalna” i „trening świadomości” w walce toczącej się na różnych poziomach naszego istnienia (czyli również mentalnym, emocjonalnym i duchowym). Kluczem do sukcesu jest uważność. Nawet w odpoczynku. Często jedynie wydaje nam się, że się relaksujemy, a w naszej głowie trwa gonitwa myśli, zewsząd płynie do nas potok bodźców (włączony stale telewizor, radio, alerty zawierające wstrząsające wiadomości), które obciążają nasz system nerwowy.

Czytaj dalej…

Inspiracje

O sztuce bezruchu

Kilka słów o książce Pico Iyera „Sztuka bezruchu. Przygody w podróżowaniu donikąd”.

Czy zastanawiałeś/-aś się kiedyś, jak to jest wybrać się w „podróż Donikąd”? Wyjść z domu i udać się w podróż do wielkiego Nigdzie? Czy wtedy w ogóle można mówić o podróży, czy raczej trwaniu w bezruchu?

Jeśli się czegoś naprawdę pragnie, nie trzeba szukać daleko, bo jeśli nie znajdziemy tego przy nas, tak naprawdę nigdy tego nie mieliśmy.

Czarnoksiężnik z krainy Oz

Czytaj dalej…

Podróżowanie głębokie

O sztuce odpuszczania

Każdemu przejściu towarzyszy zmiana społeczna, religijna, moralna. W 2020 roku cały świat ulega radykalnej przemianie. Proces wciąż trwa, więc wielu powstrzymuje się od głosu i słusznie. Czas przyspiesza, prawo, zasady, zwyczaje ewoluują z tygodnia na tydzień. To, co jeszcze miesiąc temu było normą, dziś już nią nie jest. Człowiek czuje się zagubiony, zaczyna wątpić w naukę, władzę, autorytety, wartości.

Stawiać tez zatem nie wolno, ale pytać można. Czym jest pytanie? Odmianą prośby. Kto stawia pytanie, prosi o odpowiedź, która może być darem[1]. Każdy dar jest zaś zadaniem[2]. By go przyjąć, potrzebna jest perspektywa nie bogacza, który potraktuje darowiznę jak jałmużnę, ale biedaka, który w pytaniu odkryje szansę dla siebie[3]. Cechy charakteryzujące nasze społeczeństwo, społeczeństwo ponowoczesne, w 2020 roku ulegają eskalacji i wyolbrzymieniu.

Czytaj dalej…