W tym odcinku opowiadam o tym, jak doszło do spotkania z Sebastianem Kilichowskim, twórcą marki EyeShield produkującej okulary, które blokują światło niebieskie, a przy tym wpływają na dobry sen i przyczyniają się do tworzenia cudownych poranków.
Zapraszam do podróży, której bohaterem jest Sebastian Kilichowski, twórca „EyeShieldów”, laureat Polskiej Nagrody Innowacyjności 2020, jedyny w Polsce i prawdopodobnie jedyny w Europie producent okularów, które blokują 100% światła niebieskiego.
Z tego tekstu dowiesz się, jak ważne w rozwoju osobistym jest myślenie o drugim człowieku, jak sprawdzić, czy poranne wstawanie jest dla Ciebie oraz jakie pytania warto zadawać w trudnych chwilach?
Żaden człowiek nie jest monadą, nasze istnienia, poprzez różne współzależności są ze sobą powiązane. Nieustannie w nasze życie, mowę, czyny, wkracza życie innych, w złym, jak i dobrym sensie.
W tekście o kalokagatii pisałam o tym, że pandemia w sposób wręcz doskonały na poziomie fizycznym i duchowym ukazuje, jak ważna w życiu każdego powinna być troska o drugiego człowieka. Jeśli chcesz zapoznać się z pytaniami, które, jak uważam, powinno się zadawać, gdy zmienia się świat, w momentach granicznych, przejściowych, by w razie potrzeby zmienić kierunek drogi, którą do tej pory podążamy, przejdź do artykułu.
Na końcu tekstu czeka niespodzianka, więc zachęcam, by przejść dalej:)
Jakie pytanie zadałabym dodatkowo dziś?
Znasz już zasadę M-I-R, a jeśli nie, to zapoznaj się z nią, by wyciągnąć więcej z tego artykułu. Polecam również tekst o magii poranka, gdzie opisuję łatwą technikę budowania porannych bloków, by wprawić w ruch cztery ważne filary życia: zdrowie ciała, zdrowie ducha, praca (finanse), rozwój (marzenia, plany, relacje).
Z tego tekstu dowiesz się, w jaki sposób można wypełnić treścią blok pierwszy, czyli jak o poranku zadbać o swoje ciało?
Temat jest niezwykle obszerny, a sposobów działania tyle, ile porannych skowronków. Postaram się więc przedstawić praktykę, która powstała w oparciu o wielomiesięczne własne doświadczenia oraz ćwiczenia metodą prób i błędów.
Na początku zaznaczę, że w podróżowaniu głębokim niezwykle ważne jest bycie w chwili obecnej. Kryterium „świadomego istnienia” jest więc priorytetem w doborze porannych czynności mających na celu rozwój ciała i zapewnienie zdrowia „podróżnikowi poranka”, który o świcie z werwą rusza w kolejny dzień.
Natchnienia powstają w czasie porannych praktyk, o których można przeczytać m.in. w artykule o „magicznej godzinie”. Są przebłyskiem myśli, uchwyconej, pogłębionej a następnie ubranej w słowa. Dzielę się nimi z radością dla dobra wszystkich zainteresowanych.
Można napominać kogoś z pychą lub z miłością. Kiedy mówisz komuś: „Bądź dobry dla innych”, w pierwszym przypadku stawiasz siebie na piedestale, dopowiadając: „jako i ja jestem dobry”. W drugim – Twoje „bądź dobry…” już niesie pomoc innemu, zamieniając słowo w czyn.
Choć zewnętrznie brzmienie słów jest to samo, różnią się one wewnętrzną intencją – pierwsza ma człowieka poniżyć, pokazując mu, jaki jest mały w stosunku do twojego przerośniętego ego, druga – ma go wywyższyć, wprowadzając na drogę ku dobru.
O jakości poranka decyduje to, jak chętnie chcemy go rozpocząć, a to z kolei jest zależne od naszego porannego planu działania. Dobrze więc, aby Twoja magiczna godzina łączyła sprawy przyjemne z pożytecznymi. W ciągu kilkumiesięcznej praktyki udało mi się wypracować model, który pozwala cieszyć się cudownymi porankami, a tym samym – nową jakością życia, o którym opowiem w tym tekście.
Niektórzy uważają, że wystarczy już 6 minut, by dobrze rozpocząć dzień[1]. Choć dla mnie to zdecydowanie za mało, muszę przyznać, że wartościowa jest każda dobra zmiana nawyku. Czas ten można powoli wydłużać.
Od niedawna staram się wygospodarować dwie godziny rano na spokojne działanie, co jest szczególnie ważne, gdyż podjęłam wyzwanie, by w ciągu miesiąca stworzyć jedną dużą rzecz. Cisza i spokój, które wtedy panują, są niezastąpione! Nie trzeba się martwić telefonami, mailami, niespodziewanymi sprawami do załatwienia, które nakazują być w „trybie gotowości” a przez to rozpraszają uwagę. Rano można oddać się w pełni sprawom na ten moment najważniejszym.
Z tego tekstu dowiesz się, jakie 10 błędów najczęściej popełniamy, kładąc się spać i wstając z łóżka oraz, co zrobić, by ich uniknąć.
„Twoja wewnętrzna spójność i poczucie własnej wartości są warte więcej niż miliony monet”.
Dotrzymanie danego słowa ma ogromne znaczenie. Pamiętasz, jak bardzo potrafi Cię wyprowadzić z równowagi niesłowność innych ludzi, zbyt lekkie traktowanie zobowiązań, obietnic nawet w sprawach pozornie błahych? Zadzwonię wieczorem, będę o 18, dziś to zrobię… A tu cisza.
Naprawdę nie rozumiem, dlaczego przez lata ludzie nie wykształcili nawyku informowania drugiej osoby zawsze, ilekroć ich plany ulegają zmianie. Przecież po drugiej stronie ktoś czeka, układa dzień względem czyichś zapowiedzi…
Być może kluczem jest zrozumienie, że, nie dotrzymując danego słowa, większą krzywdę wyrządzamy sobie. Zaryzykuję nawet twierdzenie, że odpuszczenie sobie raz obniża szansę na osiągnięcie dowolnego celu praktycznie do zera! Siła woli słabnie – mięsień uczy się, że brak realizacji zamierzeń jest w porządku… Tymczasem skutki odpuszczania są bardzo poważne. Gdy uświadomisz sobie, z jak delikatną materią masz do czynienia, zrozumiesz, że masz możliwości wywiązywania się ze zobowiązań. O wiele mniej będzie kosztowało Cię dotrzymanie słowa w jednej sprawie niż odtwarzanie wewnętrznej spójności we wszystkich obszarach życia.
W tym artykule dowiesz się, jak stworzyć swoją MAGICZNĄ GODZINĘ, czyli znaleźć czas i przestrzeń, by dobrze rozpocząć poranek. Zrozumienie rytmu dnia i nocy pomaga wykorzystać naturalne zdolności człowieka do harmonijnego rozwoju i realizacji własnych planów. To początek głębokiej podróży do niezwykłego świata, który z każdym dniem jest coraz bliżej Ciebie.
Czy zastanawiałaś się/ zastanawiałeś się[1] kiedyś, jaki jest Twój rytm dnia i nocy? Co w sposób naturalny wolałabyś robić wieczorem, a co o poranku? Rytm dnia i nocy w naszej psychice nie wiąże się jedynie z rytmem biologicznym (działanie i sen), ale również z innym stosunkiem do rzeczywistości.
Pamiętasz romantyczne krajobrazy Caspara Davida Friedricha? Świteź Mickiewicza? Noc Walpurgii w Fauście Goethego? Tłem dla rozbuchanych emocji, głębokich przeżyć i fantastycznych wydarzeń jest właśnie noc. Człowiek w sposób intuicyjny obdarza ciemność irracjonalnym charakterem. Czerń pożera kolory, pochłania światło, pozostawiając miejsce pustce, z którą coś trzeba zrobić, bo natura nie lubi próżni. Najczęściej ciemność zapełnia się „tworami świata wewnętrznego”[2], dlatego dla każdego jest inna. Natomiast dzień jest czasem działania. Jest racjonalny, logiczny i wspólny dla wszystkich. To sędziwy pan w okularach, podczas gdy noc jest półnagą kobietą z nieokiełznanymi włosami. Światło słoneczne sprawia, że wszystko jest dobrze widoczne, nie trzeba wysilać zmysłów, by rozkodować rzeczywistość, która jawi się tuż przed naszymi oczami. Nie ma tu miejsca na intymną interpretację, która jest domeną nocy. Opozycję noc – dzień dobrze opisuje nadanie jej charakterystyk wprowadzonych przez Nietzschego, która dotyczy dwóch sprzecznych żywiołów – dionizyjskiego i appolińskiego. Psychiatra Antonii Kępiński dodałby jeszcze, że noc jest samotna a dzień kolektywny.