Kamień

Wiersz zrodzony z ciszy. Jastrzębia Góra, luty 2021

I oto zapłakałam nad kamieniem

Zobaczyłam jego zmarszczki

wyżłobione przez setki a może i tysiące lat

nieporuszonego trwania

Zapłakałam nad jego pokorą i pewnością

w spełnianiu swojego powołania

w ciężkości i masie, jaką został obdarzony

I zapragnęłam być jak kamienień.

To może Cię zainteresować:

Wiersze zrodzone z ciszy

Idź wyprostowana

W ciszy rodzą się wiersze

Znamy się ze słyszenia

A także:

Tak zaufać

Myślę więc nie jestem

Tak wiele tracisz